Interview met Hank Kuit, bestuurslid WWb: "De drinkwatersector is volwassen geworden"

Rolf Blankemeijer

Op 1 augustus 2021 beëindigt Hank Kuit zijn bestuurslidmaatschap van het bestuur WWb. Zijn zittingstermijn van drie jaar zit er dan op. Nienke de Wolff, HR Manager bij Evides, neemt het stokje van Hank over als nieuw bestuurslid van de WWb.

WWb Foto Hank Kuit juni 2021 verkleind

Hank heeft een lange geschiedenis binnen de drinkwatersector. Hij is, naast zijn functies als HR Directeur en later Corporate Recruitment Manager bij Vitens, ook geruime tijd bestuurslid van de WWb geweest. Voorafgaand aan zijn laatste termijn van drie jaar als penningmeester, was Hank ook al van 2009 tot en met 2015 lid van het bestuur. Hij heeft in al die jaren de drinkwatersector en de WWb zien veranderen.

Geprofessionaliseerde waterbedrijven
Hank: “Voordat ik bij Vitens in dienst kwam, was ik jaren directeur HR bij een groot beursgenoteerd ICT-bedrijf. De sfeer in een waterbedrijf was wel even heel wat anders dan ik gewend was. Ik heb de cultuur in de drinkwatersector in de loop der tijd wel zien veranderen. Van een soort familiebedrijven met vaak een pater familias aan het hoofd, zijn het modernere en professionelere bedrijven geworden. Het is nu allemaal wat zakelijker, maar daarmee ook transparanter (controleerbaar en open) en efficiënter geworden. Mensen weten beter waar ze aan toe zijn en wat van hen wordt verwacht. De drinkwatersector is nu een echte sector geworden met een duidelijke identiteit en met bedrijven die bereid zijn om met elkaar samen te werken en kennis uit te wisselen. Dat laatste was vroeger minder het geval. Samenwerken was toen veel lastiger door alle afzonderlijke eilanden, alhoewel de bedrijven uiteindelijk er toen ook altijd wel weer uit kwamen met elkaar.”

Cao-onderhandelingen toen en nu
Als bestuurslid van de WWb heeft Hank een groot aantal cao-onderhandelingen meegemaakt. Welke ontwikkeling is daarin te zien? Hank: “Die cao-onderhandelingen waren vroeger wel een dingetje. Het ging er behoorlijk serieus en soms heftig aan toe. Werknemers en werkgevers stonden ver uit elkaar. Ik herinner mij dat er jaren geleden een demonstratie van vakbondsleden in Maarssen was. Daar hing toen een wat agressief sfeertje. De aanwezige vakbondsleden waren nogal overtuigd van hun rechten. De toenmalige voorzitter van de WWb mocht toen even komen uitleggen waarom de WWb bepaalde zaken wilde veranderen. De voorzitter heeft dat toen braaf gedaan, maar was vergeten om de mensen te bedanken voor hun komst. Dat werd hem niet in dank afgenomen. Dat gaat nu allemaal toch wel anders. De verhouding tussen de werkgevers en de vakbonden is wat zakelijker geworden, er wordt erkend dat er andere standpunten kunnen zijn. Het gaat meer om de inhoud en het uiteindelijke resultaat en wat minder om de emoties. Ik vind dat wel een vooruitgang. Je hebt dan tenminste tijd om te praten over zaken waar het echt over gaat, in plaats van het uitvoeren van rituele dansen omdat de achterban dit nu zo graag ziet.”

Rol van de WWb
Hank: “Met het professioneler worden van de bedrijven en de ontwikkeling van de samenhang binnen de sector, is ook de rol van de WWb veranderd. De WWb kan zich meer als de vertegenwoordiger van de bedrijven uit de drinkwatersector profileren. Het is nu makkelijker om een gezamenlijk beleid af te spreken en een cao af te sluiten waar iedereen zich in beginsel in kan vinden. Binnen het HPO en de expertisegroepen wordt het gewenste beleid besproken en goed voorbereid, voordat dit naar het bestuur gaat. Alles gebeurt nu binnen de WWb vooral op basis van consensus. Die actie van de werkgevers bij het hoofdkantoor van het FNV in 2018 in Utrecht was een leerzame gebeurtenis. Voor mij toonde dit de grote samenhorigheid van de werkgevers binnen de sector.”

Blij met het FAB
Hank: “We hebben in de loop van de jaren hard aan de cao gewerkt. Ik ben er persoonlijk erg trots op dat we indertijd het Flexibel Arbeidsvoorwaarden Budget (FAB) in de cao hebben opgenomen. Ik was daar de initiatiefnemer en dus voorstander van. Het FAB maakt duidelijker wat voor regelingen wij kenden en wat de financiële waarde van die regelingen is. Voorheen stonden die regelingen wat verspreid door de cao. We betaalden er als werkgever veel geld voor, maar niet alle medewerkers profiteerden ervan en/of waren zich hier echter niet van bewust. Een voorbeeld hiervan is de jubileumregeling. Dat is echt niet meer van deze tijd en dat geldt ook voor allerlei ouderenregelingen bijvoorbeeld, zoals het voormalige PAS-verlof. Met het FAB is het makkelijker om de totale waarde van het arbeidsvoorwaardenpakket te bepalen. Dat is wel zo handig bij het voeren van een arbeidsvoorwaardengesprek met nieuwe medewerkers. Het FAB geeft medewerkers daarnaast de mogelijkheid om hun arbeidsvoorwaardenpakket meer naar eigen smaak in te richten. Dat past goed in een volwassen arbeidsverhouding.”

Jezelf opnieuw uitvinden
Hank: “Ik heb nu een mooie functie als Corporate Recruitment Manager bij Vitens. Ik heb jaren als all round directeur HR gewerkt waarbij ik mij met alle onderdelen van het HR-beleid bezig hield. Dat is prachtig werk dat ik met heel veel plezier heb gedaan. Maar na vijf directies in dertien jaar diensttijd, was het tijd voor vernieuwing. Je valt op een gegeven moment in herhaling. Ik hou me nu vooral bezig met de mobiliteit van mensen. Ik vind dat misschien wel een van de leukste onderdelen van het HR-vak. Als recruiter probeer ik om Vitens en de sector als een prima werkgever en bedrijfstak neer te zetten. Zo worden mijn commerciële competenties ook weer ten volle benut. Vorig jaar hebben we 221 nieuwe medewerkers geworven, ondanks corona. Medio juni staan we al op 115 medewerkers. Vitens zoekt nog veel goede mensen. Met de verandering van functie heb ik mezelf als het ware weer opnieuw uitgevonden.”